Partner, hoe kun je steun bieden ?

"Ik was verslaafd aan opiaten op doktersrecept; ik kan het niet mooier maken dan het is. Toen ik dit eenmaal duidelijk had voor mezelf heb ik mijn naasten hierin betrokken en zo goed als ik kon verteld hoe ik me voelde.

En nee, dat waren echt niet altijd leuke gesprekken. Maar toen ze eenmaal wisten wat er speelde en ook wisten dat ik echt wilde stoppen, hebben ze heel erg hun best gedaan om mij hierin te steunen. En daar ben ik ze super dankbaar voor.

Ik vond hun bezorgdheid heel moeilijk

Als verslaafde (of afhankelijke) van opiaten heb je zelf niet altijd door, of wil je het niet zien, hoe afhankelijk je bent van die middelen. Dit kan voor pittige confrontaties zorgen. Want je naasten, je partner, je moeder, vader, vriend of vriendin, andere familieleden reageren allemaal op hun eigen manier. En dat moet je allemaal maar slikken, ook al slaan ze de plank misschien helemaal mis.

In mijn geval waren ze enorm bezorgd en ik vond dat best moeilijk. Ik vond die bezorgdheid heel confronterend. Ik schaamde me dood, eerlijk gezegd. Sowieso vind ik het moeilijk om hulp te vragen, of geholpen te worden. Dus ja, leuk was het niet. Maar ze bedoelden het goed en dat kon ik heel goed merken. Dat was heel fijn.

Het is voor naasten natuurlijk ontzettend lastig om te weten hoe

ze met zoiets om moeten gaan, wat voor advies of raad ze moeten geven ... of juist niet. Het is voor iedereen nieuw.

Hoe moet je als naaste hiermee omgaan...?

Als naaste zul je soms ook de deur tegen je neus krijgen. Misschien is je partner nog niet klaar om geholpen te worden. Of hij /zij zit op een punt dat verder afbouwen niet lukt. Misschien heeft hij/zij heel veel last van pijn. Of misschien wordt hij of zij geconfronteerd met onbegrip vanuit de arts.

 Afbouwen is geen makkelijk ABC’tje

Als naaste moet je begrijpen dat afbouwen geen makkelijk ABC’tje is. Denk niet dat alles goed komt als je maar doet wat de dokter zegt. Zo werkt het gewoon niet, helaas.

Opiaten zoals oxycodon, fentanyl, morfine  afbouwen is echt heel erg moeilijk; mensen krijgen last van allerhande ontwenningsverschijnselen, waaronder ook heel veel pijn.

Opiaten kunnen het degene die afbouwt ontzettend moeilijk maken, zowel lichamelijk als geestelijk. Ze binden zich aan receptorcellen in het lichaam van de gebruiker - en daar krijg je ze niet zo makkelijk weer uit. Het heeft tijd nodig.

Afbouwen en stoppen kun je niet even snel doen, omdat jijzelf, je partner of je arts dat wil. Afbouwen is een marathon waar soms geen eind aan lijkt te komen. Iedere stap in de goede richting is er één, moet je maar denken. Afbouwen is een lange termijn project.

Waar het om gaat is dat degene die afgebouwd gemotiveerd is en blijft. En daarbij kun jij als partner, familielid, vriend, vriendin helpen en steun bieden!

Aanmoedigen, een complimentje geven, steeds opnieuw zeggen: Je kunt het!

Je kunt hem/haar aanmoedigen, een complimentje geven, ieder klein afbouwsuccesje vieren, steeds opnieuw zeggen: Je kunt het! Je doet het goed!

Het belangrijkste is dat je met elkaar in gesprek komt… en blijft. Vandaaruit kun je elkaar weer recht in de ogen kijken, je hart luchten, vragen stellen, dingen bespreken.

 En natuurlijk zijn er momenten dat het niet helemaal lekker loopt. Maar zo is het leven nu eenmaal.

Laat elkaar in je waarde, dan kun je bergen verzetten.

Blijf kijken naar de toekomst, naar hoe het beter kan. Iedereen doet zijn best, iedereen bedoelt het goed, onthoud dat. Houd van elkaar en laat elkaar in je waarde. Dan kun je bergen verzetten.

Ik wens iedereen heel veel sterkte met afbouwen. Heel veel liefde... en een beter leven zonder opiaten. Je kunt het!

Hoe het nu met mij gaat...? Ik ben helemaal van de oxycodon af. Nog steeds herstellende... maar het gaat goed met me!"

Berichtje ontvangen wanneer er nieuwe ervaringsverhalen worden toegevoegd? Schrijf je in voor onze Updates!

Meer ervaringsverhalen lezen? Scroll naar boven om alle categorieën te bekijken. Je kunt ook op de tags hieronder klikken.