Clonidine
Clonidine is oorspronkelijk een bloeddrukverlager. Het wordt echter weinig toegepast als bloeddrukverlager, wel heeft het middel andere toepassingen, onder andere bij symptomen rondom de overgang (opvliegers) en als ADHD-medicatie bij jongeren.

In de verslavingszorg wordt het toegepast om ontwenningsverschijnselen van opioïdengebruik te verzachten. Tijdens opiaatontwenning is een bepaald deel van de hersenen uit balans en overactief omdat er teveel van de neurotransmitter noradrenaline wordt afgegeven. Die disbalans leidt tot het ervaren van stress en ontwenningsverschijnselen.

​

Clonidine gebruik bij opiaatontwenning remt de hoeveelheid noradrenaline, wat leidt tot een afname van ontwenningsverschijnselen.

​

Clonidine is een middel dat kortdurend kan worden toegepast tijdens de afbouw van opiaten. Bijvoorbeeld in de dagen na een afbouwstap of in de dagen nadat  iemand volledig is afgebouwd van opiaten en veel ontwenning ervaart.

​

Clonidine kan wanneer het bij afbouw op de juiste manier wordt toegepast ontwenningsverschijnselen verzachten, rusteloze benen verminderen en de slaap verbeteren, soms heeft het tijdelijk ook een gunstig effect op pijnklachten.

​

Er zijn ook risico’s verbonden aan het gebruik van clonidine.  Risico’s van (verkeerd) gebruik zijn bloeddrukdaling, duizeligheid, flauwvallen en sufheid. Bij langer gebruik kan het ook verslavend werken omdat het de werking van opiaten versterkt.

​

De voornaamste bijwerking van clonidine is bloeddrukdaling. Het is belangrijk dat degene die clonidine gebruikt thuis of bijvoorbeeld via de apotheek beschikt over een betrouwbare bloeddrukmeter, zodat gedurende clonidinegebruik de bloeddruk goed in de gaten gehouden kan worden.

​

Het is heel belangrijk dat de voorschrijvend arts verstand heeft van hoe het middel kan worden ingezet bij het afbouwen van opiaten.

​

Een huisarts kan hierover altijd informatie inwinnen bij de verslavingszorg.