Verslaving aan Oxycodon, Fentanyl, Morfine of Tramadol
Verslaving is deels een kwestie van aanleg; niet iedereen is er gevoelig voor. Als jij toevallig hoort bij de groep die er wel gevoelig voor is en en je bent verslaafd geraakt aan Oxycodon, Fentanyl of Morfine, of Tramadol, schaam je daar dan niet voor.
Opiaten zijn nu eenmaal ontzettend verslavend. Oxycodon is 2 keer sterker dan heroïne of morfine; Fentanyl is 80 tot 100 keer sterker dan morfine. Dat zegt al genoeg.
​
Ook aan Tramadol, dat veel minder sterk is, kun je verslaafd raken.
Opiaten ontregelen het centrale zenuwstelsel; niet alleen bij mensen die verslaafd raken, maar bij iedereen die opiaten gebruikt.
Lichamelijke afhankelijkheid is op den duur onvermijdelijk. Geestelijke afhankelijkheid hangt daar nauw mee samen. Hieronder kun je lezen wat opiaten in het lichaam teweeg brengen.
Hoe ontstaat verslaving
Opiaten zoals Oxycodon, Fentanyl, Morfine en Tramadol oefenen hun werking uit via opiaatreceptoren. Die zitten vooral in de hersenen maar ook in het ruggenmerg en het spijsverteringskanaal. Opiaatreceptoren spelen een belangrijke rol bij het ervaren en regelen van pijn.
Ze maken dat de pijnboodschap niet meer aankomt in de hersenen, of minder sterk. Je voelt minder pijn, en je reageert er rustiger op.
Bron/link: Folder Pijn, Erasmus Medisch Centrum *
Dopamine
Opiaten beïnvloeden ook het dopaminesysteem. Dopamine is betrokken bij het beloningssysteem van de hersenen en het ervaren van geluk, blijdschap, welzijn en genot; het wordt ook wel het ‘gelukshormoon’ genoemd. Zo leert het lichaam vanaf het begin, dat opiaten een prettig effect hebben.
Dopaminemetingen bij gebruikers van opiaten laten een verstoorde dopaminebalans zien. Na het gebruik van opiaten maakt het lichaam van de gebruiker meer dopamine / gelukshormoon aan dan het lichaam van iemand die geen opiaten gebruikt.
1 + 2 + 3 = fijn!
Het lichaam maak een rekensommetje:
1. opiaten nemen de pijn weg
2. je wordt er rustig van
3. je gaat je lekker voelen
Uitkomst: opiaten zijn fijn!
​
Bron/link: https://nl.wikipedia.org/wiki/Opiaatreceptor
Het lichaam wil meer
In de loop der tijd went het lichaam aan de opiaten. Het heeft steeds meer nodig om dat fijne gevoel te krijgen, en de pijn te onderdrukken. Het lichaam vraagt om steeds meer opiaten, en de gebruiker heeft steeds meer nodig om zich goed te voelen.
Het centrale zenuwstelsel reageert op het steeds hoger wordende niveau van opiaten door de productie van norepinefrine (ook wel noradrenaline genoemd) te verhogen.
Norepinefrine
Opiaten vertragen de werking van het centrale zenuwstelsel, waar onder meer de ademhaling, bloeddruk, hartslag, bloedsomloop en het waken en slapen worden geregeld.
Het centrale zenuwstelsel wil deze functies op peil houden, en reageert door de productie van het hormoon/neurotransmitter norepinefrine te verhogen.
Norepinefrine heeft een stimulerende werking: die is hard nodig om de vertragende werking van de opiaten tegen te gaan. Zo blijven de belangrijke lichaamsfuncties op peil.
Bron/link: https://gezondidee.mumc.nl/centrale-en-perifere-zenuwstelsel *
En dan komt het moment dat je wilt stoppen...
maar dat is vaak makkelijker gezegd
dan gedaan.
Wat gebeurt er als je mindert of stopt
Wanneer je stopt met de opiaten, kan het centrale zenuwstelsel de verhoogde productie van norepinefrine niet zo snel uitschakelen.
-
Ineens zit je met een torenhoge productie van norepinephrine, die raast door je lichaam, zonder opiaten om dit uit te balanceren.
-
De dopamineproductie stort in, want er zijn geen opiaten meer: niks genot, niks gelukshormoon. Je voelt je ellendig.
-
De ontwenningsverschijnselen worden steeds sterker. Pijn slaat keihard toe, want er zijn geen opiaten meer om de pijn te onderdrukken.
-
Je wordt angstig, want ook het rustige gevoel is verdwenen. Je kunt niet meer slapen, want je lichaam staat 24 uur per dag op scherp door de verhoogde productie van norepinefrine.
Nu begrijp je waarom stoppen met opiaten lichamelijk en geestelijk zo heftig is. Op de pagina Ontwennen lees je meer over wat er in het lichaam gebeurt wanneer je stopt met met opiaten.
Weinig mensen weten dat het nog moeilijker
is om te stoppen met opiaten dan met roken,
cannabis, cocaïne of heroïne.
'Craving': het verlangen naar opiaten
Wanneer de aanvoer van opiaten stopt is dat een zware belasting voor het lichaam. Maar bij sommige mensen gaat het hele systeem in protest: het blijft roepen, zeuren en smeken om opiaten. Dit heet ‘craving’, het Engelse woord om een heftig, onweerstaanbaar verlangen aan te duiden.
Niet iedereen is gevoelig voor deze ‘craving’. Maar voor wie er wel gevoelig voor is, is het een zeer zware dobber. Het lichaam heeft geleerd dat opiaten fijn zijn, en blijft stug volhouden: ik wil meer!
Het ontstaan van verslaving
"Het wordt steeds duidelijker dat het ontstaan van verslaving te maken heeft met het functioneren van onze hersenen. Het gaat hierbij om:
-
Het functioneren van het beloningscentrum.
-
Het functioneren van de controle mechanismen over impulsen.
Het beloningscentrum kan bij de een minder goed werken dan bij de ander. Bepaalde genen kunnen ervoor zorgen dat iemand weinig dopaminereceptoren heeft.
​
Waarom wordt de een wel verslaafd en de ander niet?
Of je van een drug afhankelijk raakt, hangt af van vier factoren. (…)
De factoren zijn:
-
De eigenschappen van de drug
-
Je lichamelijke constitutie
-
Je persoonlijke eigenschappen
-
Je sociale en maatschappelijke situatie."
Bron/link: www.jellinek.nl/vraag-antwoord/waarom-wordt-de-een-wel-verslaafd-en-de-ander-niet/ *