
Ik heb ongeveer een jaar tramadol gebruikt. In die periode had ik last van de meest vreselijke bijwerkingen. Alleen, ik wist niet dat het bijwerkingen waren. Ik dacht dat het allemaal aan mezelf lag.
Mijn emoties overheersten op alle gebieden. Ik was ongelooflijk prikkelbaar; mijn lontje was zo kort, het was niet normaal. Werd ik boos, dan was ik ook echt boos, dan stond ik te schreeuwen als een viswijf.
Pas veel later ben ik er achter gekomen dat extreem emotioneel gedrag een bijwerking kan zijn van tramadol. Maar op dat moment had ik daar geen idee van; ik heb mij gedrag nooit in verband gebracht met de tramadol. Mijn arts heeft mij er nooit voor gewaarschuwd.
Extreem emotioneel gedrag kan een bijwerking zijn van tramadol
Mijn tramadolgebruik was het gevolg van een auto-ongeluk; als mijn huisarts mij direct had doorgestuurd naar de orthopeed had met een simpele ingreep de bloedtoevoer naar mijn gewonde heup hersteld kunnen worden. Maar ik kreeg pas maanden later een doorverwijzing; toen bleek dat mijn heupkop aan het afsterven was door onvoldoende bloedtoevoer. De pijn was verschrikkelijk. Ik werd direct geopereerd. Tegen de pijn schreef de huisarts 3x daags 100 mg tramadol voor; als de pijn heel erg was mocht ik 100mg extra nemen.
Hoe langer ik de tramadol gebruikte, hoe gekker ik werd. Ik uitte me door schreeuwen of stampend door het huis te lopen. Ik gooide met deuren of smeet dingen door de kamer.
Ik liep schreeuwend en stampend door het huis
Alles moest draaien om hoe ik mij voelde. Op slechte dagen zochten de kinderen iets te doen buitenshuis en ook mijn partner zorgde ervoor niet bij mij in de buurt te zijn; ik was niet te genieten. Zoals ik al zei, het heeft een haartje gescheeld of mijn relatie was op de klippen gelopen. Achteraf kan ik me amper voorstellen waar mijn man het geduld vandaan heeft gehaald.
Â
Geestelijk was ik compleet afwezig, niets drong tot mij door. Ik ben altijd heel precies en perfectionistisch geweest, maar zelfs de simpelste dingen lukten me niet meer. Zelfs afrekenen bij de kassa kreeg ik amper meer voor elkaar.
Soms vroeg ik soms wel drie keer hetzelfde. Een vriendin vertelde me dat ze oma zou worden; twee tellen later was ik het alweer vergeten. En daarna werd ik boos op haar, omdat ze het niet aan mij verteld had! Even later, wanneer ik me realiseerde wat ik aan het doen was, stortte ik helemaal in. Ik was gewoon een wrak.
Ik had niet eens door dat mijn gedrag abnormaal was
Ik had niet eens door dat mijn gedrag abnormaal was, laat staan dat ik begreep dat het te maken had met de tramadol. Het heeft heel lang geduurd voordat ik inzag hoe ik mensen in mijn omgeving behandelde en wat een vreselijk mens ik was geworden.
In de periode dat ik tramadol gebruikte heeft mijn huisarts nooit de moeite genomen om te vragen hoe het ging, of enige stappen ondernomen om mij te helpen.
Toen ik uiteindelijk aan de bel trok en tegen haar zei dat ik hulp nodig had om de tramadol af te bouwen, stuurde ze mij door naar de verslavingszorg. Maar daar wilden ze er nog een extra verslaving bij doen, namelijk aan meerdere soorten pammetjes. En als de tramadol dan was afgebouwd, kon ik de pammetjes gaan afbouwen. Nou, nee dank u.
Ik ben toen zelf op zoek gegaan naar andere manieren om af te bouwen en ik kwam uit op tramadoldruppels. Eén druppel bevat 2,5 mg tramadol; daarmee kun je veel lagere doseringen maken dan met de tabletten.
De huisarts wilde het wel voorschrijven, maar ze maakt een verkeerde berekening en schreef een veel te lage dosering druppels voor. Gelukkig werd ik gewaarschuwd door mensen uit de besloten groep Opiaten Afbouwen die zeiden, hé, dit klopt niet!
Bij de apotheek hebben ze me toen geholpen de juiste dosering uit te rekenen en een plan van afbouw te maken. Dat was heel prettig en daar heb ik heel veel aan gehad.
Inmiddels ben ik helemaal van de tramadol af en ik heb geen last meer van al die rare verschijnselen. Ik ben weer gewoon mezelf!
 Pas nu weet ik dat het niet aan mij lag, maar aan de tramadol.
Het is zo idioot... dat ik al die tijd dacht dat het aan mezelf lag. Dat het tussen mijn oren zat, dat het frustratie was waardoor ik zo lelijk deed. Dat ik verslaafd was geraakt en dat ik me daarom zo raar gedroeg. Pas nu weet ik dat het niet mijn schuld was, maar dat het van de tramadol kwam.
Â
Ik heb een behoorlijk laag zelfbeeld en volgens mij ben ik nog nooit van mijn leven echt trots op mezelf geweest. Het meeste waar ik ooit aan begonnen ben is grandioos mislukt. Afvallen (zelfs na een maagverkleining), een baan vinden, de moeder zijn die ik voor ogen had, noem maar op, het is allemaal mislukt.
Maar dit is me wel gelukt… in mijn eentje! Hoe ik het gepresteerd heb weet ik niet, maar ik heb het doorstaan. Dat geeft me een supergoed gevoel. Ik ben er nog lang niet, maar ik ben nu wel zover dat ik mijn negatieve ervaring met de tramadol probeer om te buigen naar iets positiefs. Het delen van mijn verhaal is daarin een stap.
 Ik heb in mijn eentje afgebouwd... En daar ben ik trots op!
Ik hoop dat het anderen helpt - dat ze zich niet, net zoals ik, hoeven af te vragen of ze helemaal gek aan het worden zijn, wanneer ze uit de bocht vliegen wanneer ze tramadol gebruiken. Want ik denk echt niet dat ik de enige ben die dit heeft meegemaakt. Ook oxycodon, fentanyl en morfine kunnen extreme bijwerkingen geven, net zoals tramadol. Binnenkort hierover meer.
Â
Berichtje ontvangen wanneer er nieuwe verhalen of artikelen worden toegevoegd? Schrijf je in voor onze Updates!
Â