"Chronische pijn is al zwaar genoeg. Maar wat mij nóg harder raakt, is het onbegrip. Niet geloofd worden, scheef aangekeken worden of behandeld worden alsof ik iets verkeerd doe – dat maakt de strijd dubbel zo moeilijk."

Mary (69): ‘In mijn dossier stond: ' afkickgroep' . Dat voelde als een klap.’ Mary is bezig met het afbouwen van morfine, een proces dat haar ziek maakt: zweten, slapeloosheid, trillen. Het afbouwen wil maar niet lukken; haar lichaam kan het niet aan. Toch blijft ze doorzetten. Via de besloten Facebookgroep van Stichting Opiaten Afbouwen kreeg ze een tip: vraag je huisarts om clonidine , dat kan helpen. Ze deed dat. En kreeg het ook. Maar toen las ze wat haar huisarts in haa

De arts van Arianne schreef 7 jaar oxycodon voor, nu is hij boos omdat ze nog steeds pijn heeft. Hij noemt haar een raar mens, een zeurpiet die steeds vraagt om medicatie. Bij de huisartsenpost nemen ze niet de moeite haar te onderzoeken.

Na een zware epileptische aanval belandde ik in een nachtmerrie van pijn en onbegrip. Mijn huisarts keek weg, mijn lichaam schreeuwde, ik bleef achter met helse pijn. Dit is mijn verhaal over strijd, stigma en overleven.

Er was een misverstand over een afbouwschema; de assistente dacht dat Pien niet afgebouwd had, maar ze was al drie weken bezig. Toch werd Pien argwanend en onvriendelijk behandeld. "Als u woensdag niet op uw afspraak komt, dan wordt de medicatie stopgezet!"

Stigmatisering, een label opgeplakt krijgen, veel mensen die opiaten gebruiken ervaren dit. Niet alleen in de maatschappij maar soms ook van een arts of zorgverlener. Wij zeggen Stop het Stigma en deel je ervaring.

Stigma en oxycodon vormen samen een recept voor wantrouwen en achterdocht. Lyke is al jaren stabiel in haar gebruik, maar ze krijgt er medicatie niet zomaar mee. De apotheker vertrouwt haar niet en laat dat duidelijk merken.

Het persoonlijke verhaal van Trijntje laat zien hoe kwetsend vooroordelen over het gebruik van opiaten op doktersrecept kunnen zijn. Ondanks dat zij oxycodon gebruikt op medisch advies, ervaart zij telkens negatieve reacties en vooroordelen van zorgverleners.

De praktijk moet worden schoongeveegd. Oxycodon-gebruiker van 68 krijgt label 'junk' in medisch dossier; de arts is net klaar met zijn opleiding.

Vlak voordat Sita gaat afbouwen zegt haar chirurg dat hij graag 'zo’n verslaafde' zou willen opsluiten en dan de oxycodon in één keer stoppen.

Yvonne leeft met diabetes type 1 en meerdere chronische aandoeningen. Ze zit in een rolstoel, maar leidt een actief leven als moeder en vrijwilliger. Wanneer ze door een medische noodsituatie een ambulance nodig heeft, loopt alles echter anders dan verwacht. Niet haar bloedsuikerwaarden, maar haar fentanylgebruik krijgt de hoofdrol.